Δεν υπάρχει δρόμος να μην έχω κλάψει, μες στη μοναξιά μου να σ’ αναζητώ...
Δεν υπάρχει πόνος να μην έχω αντέξει, άλλο απ’ το χαμό σου δεν μπορώ να βρω...
Ψάχνω ένα σημάδι απ’ τη γη στον ουρανό, το γλυκό σου χάδι για να θυμηθώ...
Τον Θεό ρωτάω πώς να κρατηθώ, άλλο αν δε σ΄έχω τώρα πώς να ζω...
Κι Εκείνος μου λέει ΄δεν γυρνάς ξανά', το γυαλί σαν σπάσει με δάκρυα δεν κολλά...
Μες στο άδειο χέρι γράφω με μπογιά, είμαι μόνος, είμαι μόνος, δεν υπάρχεις πια ...
Δεν υπάρχει δρόμος να μην έχω ψάξει, κάποια να σου μοιάζει για να ξεχαστώ...
Δεν υπάρχει πόνος που να `χω περάσει, πόνος μεγαλύτερος απ΄το χωρισμό...
Ψάχνω ένα σημάδι απ’ τη γη στον ουρανό, το γλυκό σου χάδι για να θυμηθώ...