Φώτα απλωμένα γύρω μου και η νύχτα σιωπηλή
σκοτάδια ρίχνει και κρατά κρυφά τα μυστικά.
Μέσα στις πόλης τα στενά κανείς δε θα βρεθεί
άκρη να ρίξει από κλωστή για την επιστροφή.
Τώρα η νύχτα φεύγει και η πόλη ερειπωμένη
προβάλει μέσα στην αυγή.
Ένα σκυλί γρυλίζει και μια σκιά τρεκλίζει,
χάνεται περά στη στροφή.
Σκόρπια γυαλιά, τσιγάρα, τα όνειρα μαντάρα
και αυτή η μέρα που θα `ρθεί.
Αλήθεια που θα βγάλει κανένας δε θα μάθει,
κανείς δεν ψάχνει το γιατί.
Από μια σκάλα τ’ ουρανού γυρεύω να πιαστώ,
μια ηλιαχτίδα όνειρου να σώσω απ’ το κακό.
Και αν δεν μπορώ να κρατηθώ μαζί του θα χαθώ,
καβάλα στ’ όνειρο ξανά μες στ’ άγριο σύννεφο.
Τώρα η νύχτα φεύγει και η πόλη ερειπωμένη
προβάλει μέσα στην αυγή.
Ένα σκυλί γρυλίζει και μια σκιά τρεκλίζει,
χάνεται περά στη στροφή.