Kerbela'nın yollarına düştüm
Gâh okudum, gâh ağladım, piştim
Okudum da ben bu candan geçtim
Sevdalım nerde, can Hüseyin nerde
Bir garip gördüm, ağlar n'ola
Dedi, beyaz at kan görmüş orda
Dedim bu feryat kimindir yoksa
Sevdalım nerde, can Hüseyin nerde
Anam, bacım ne ağlarsın, n'oldu
Can Hüseyin'im mi şehit oldu
Yezid kaç uşağıyla geldi Sevdalım nerde, can Hüseyin nerde
Şimdi ağlayamam ben oturup da
Ağlamam şimdi
Şimdi ağlamak vakti değil
Şehadet vaktidir ana
Şimdi her zalim Yezid'tir oy
Her mazlum Zeynep'tir, Hüseyin'dir bana
Şimdi her gün Aşura'dır ey
Her yer Kerbela'dır bana
Sevdalım nerde, can Hüseyin'im nerde
Sevdalım nerde, can Hüseyin nerde