Vücuduma sığmıyorum, çöktü kalbim feyezan.
Uyandım bak, penceremden duyulan tek şey ezan.
Öyle güzel, öyle içten, öyle temiz huluskar.
Kulaklarımı fetheden, bu ses değil; halaskar.
Adınla dolsun gönlüm, cennet olsun iki cihan.
Ebedi bir huzur içindir elbet bu imtihan.
Korkma bu sınavda kopya serbest, cevap aşikar.
Belki testin sonu uçurum, bilendi Zülfikar.
Zaman hayli geç oldu, artık vakti mübadele.
Öyle andır ki o: başlar nefisle mücadele.
Bu imtihanı kaybedene ateş müjde oldun.
Hala Rabden korkmayan, yansın gayrı külde olsun.
Benliğimi öldürdüm, artık mesut sarfınazar…
Dahi desem, sahi olmaz: azar nefsim ne yazar…