Δεν είναι ο έρωτας τυφλός, είναι ο έρωτας τρελός
κι είναι δικά του τα τραγούδια
κι όλες του κόσμου οι μουσικές και οι ελπίδες οι κρυφές
καν` τες ό,τι θες, κάνε με ό,τι θες.
Δικός μου ξένος
μαζί κι εχθρός κι αγαπημένος
επομένως πώς να κρυφτώ, να φυλαχτώ απ` το βέλος
θα χτυπηθώ στο τέλος.
Είμαστε οι δυο μας μια χαρά, είμαστε οι δυο μας χωριστά
συναντηθήκαμε και άνοιξε το ρήγμα
και πέσαμε κι οι δυο μαζί στου ονείρου την καταπακτή
κορμιά, φιλιά κι ουράνια γεύση, όλα παιχτήκανε εκεί.
Δεν είναι ο έρωτας πιστός, είναι αλήτης και σοφός
ξέρει γιατί και πού στοχεύει κι όταν μοιράζει τα χαρτιά
τα πιο κρυφά τα φανερώνει, πέφτει κι εκείνο το σεντόνι
πώς να κρυφτούμε τώρα πια.