Görünenle gerçek arasındaki köprü
Yer, gök bir de martılar gamzeni çağırır
Gamzen benim evimdir
Aşığım görünene de gerçeğe de
Gamzen bazen görünmez
Gamzen benim evimdir
Şimdi evler, evsizlik
Sokak ta içinde madem
Alışkınım beni nereye atsan
Aşk nereye atsa
Tutmasa da elimi
Gamzen benim evimdir
Çirkin bir kadınım bazen
Seviştiğim de oldu istemeden
Ama kalbim titrer ne zaman bir türkü dinlesem
Neyim varsa senindir
Gamzen benim evimdir
Şarkılar söylerim ansızın
Uzar ellerim, kalbim büyür, içim taşar
Kırmızıyı silerim dudaklarım senindir
Gamzen benim evimdir
Güzellik nedir bilmem
Bilmem sessizlik nedir?
Tırtılı izleyelim, kozayı
Kelebeği var eden evidir
Gamzen benim evimdir
Ben seni aradım sabır bahçesinde
Güle dedim 'dibinde har olsam”
Yalana da adarım ömrümü ne var
Mezarımdan da bağırırım
Tanrım bu işte bir yanlışlık var
Ben seni aradım gül dibinde, har içinde
Kolonya şişelerine büktüm boynumu
Şimdi imkansız dedikleri her şey oyuncağım olur yalnız
Sabır bahçesinde küçük bir kız, kocaman bir kadın
Gamzenin kendi deva bulmaz
Ne yapacağız başkasının olan ömrünü?