Kalp verip seven ve onca terkedip gidenlere
Bu can azap çeker arkadan bize gülenlere
Anladımki boş bi dünya hayat gerçekten yalanmış
Anladımki 5 para etmez herkeze bu kalp dayanmış
Canım dediğim onca insan aradığımda nerdeler
Ruh bedeni terketmeden ayaklarım sendeler
Hatayı yapan ben değildim o an güzel gelen aklım
Baktım… yeryüzünde onca yanlış şeye taktım
İçimden gelen dürtüler adım adım ölüm sayıklar
Kafayı bozmak üzereyim içimden şeytan ayıplar
Elimi verdim kolumu kesti
Hayat fırtınaydı esti
Yalnız ben… çok bunaldım kader geldi yolumu kesti
Bugün burada yok olsam
Üzülecek birisi varmı bilemem
Kimseye neden diyemem ama
Gözümü yumup gidemem
13 mayıs ve saat 5 buçuk orda bir çocuk
Eline bir kalem alsa dahi cenneteydi yolculuk
Ölümü görmek istedim önümüzde perdeler
Dünümü yazmak istedim söyle ellerim nerdeler
Hayat kısa bir tuzak yada masallar çok uzak
Beni seven onda insan ben ölünce geldiler
Belki bugün son rüyaya dalmak ister gözlerim
Belki bugün bir acıyla gözyaşları gizlerim
Belkilerle hayat geçmez geçen şey zamandır
Belki yarını göremem ama görmeyi çok isterim
Rapten hariç ilk defa birşeyi bu kadar istedim
40 derece hararetle duygularımı besledim
Göz yaşlarımı gizledim bu kez tutmaz dizlerim
İlk kez küçük düşüyor benim masum olmayan hislerim
Fırtınalı bi yaşam tarzı bugünler benimkisi
Kollarım delik deşik serum birikintisi
Günlerim birer birer azap çeker ve dert çeker
Acım biter bu dert biter sedye gelir ve ben gider
Beni seven onca insan aradığımda nerdeler
Dün yüzüme bakmayanlar bugün bana geldiler
Kalpte yaram çok büyükse hırsım mantığı dengeler
Dengede bir sorun var ayak yürümez sendeler
Anlatılan onca dörtlüğü eminim şarkı sandınız
Benim yaşadığım onca şeye sözde sizde yandınız
Ben yaşadım ben bilirim bugün dünyam çok karanlık
Sizden birşey istemem yeterki benden uzak kalın