Lumuha ka ng nagiisa, nakadungaw sa buwan.
Lumilipad ang isip mo,nakasabit sa ulap.
Ngunit bakit, pinilit, kung ayaw ko'ng masaktan?
Sinabi ko sa kanya, na 'di parin nililikha ang tulad kong parang timang, na 'di parin maintindihan.
Malayo ang pagtitig mo, dala ng hangin.
Akala ko ay pwede pang umasa sa iyo.
Ngunit bakit, pinilit, kung ayaw ko'ng masaktan?
Sinabi ko sa kanya, na 'di parin nililikha ang tulad kong parang timang, na 'di parin maintindihan.
O bakit ba, pag wala ka na, ako'y kulang
Sinabi ko sa kanya, na 'di parin nililikha ang tulad kong parang timang, na 'di parin maintindihan.