Ποτήρι το ποτήρι τη θάλασσα μετρώ
σπυρί σπυρί την άμμο.
Κι απάνω πού’ χω φθάσει σε λογαριασμό
όλα τα χάνω.
Πατάω όπου πατούσες και σ’ ακολουθώ
μα σβήνονται τα χνάρια.
Σου δίνω ό,τι ζητούσες και σου τραγουδώ
στ `απομεινάρια.
Ξυπνάω και κοιμάμαι κι όλο παρακαλώ
κι εσύ να με θυμάσαι.
Τα βράδια ξαγρυπνάω και σε νοσταλγώ
κι εσύ κοιμάσαι.
Этот текст прочитали 334 раз.