Νά `χα ένα δαίμονα να με κατοικούσε
στα καλά καθούμενα να χοροπηδώ
να πετώ τη σκούφια μου, όλο να γελάω
και τα ξημερώματα να τραγουδώ.
Νά `χα ένα δαίμονα για να μου θυμίζει
πως αυτά που ζήσαμε είναι στην αρχή
πως το αύριο έφτασε και το χθες γυρίζει
πως ο χρόνος φτιάχτηκε νά `μαστε μαζί.
Νά `χα ένα δαίμονα για να με φυλάει
από τους δαιμόνους μου τους αληθινούς
που με κανακεύουνε, μου γλυκομιλάνε
κι από τα παινέματα πελαγώνει ο νους.