Paesanti chi comu lu tempu fannu la vegghia a lu cori di la negghia pi taliari si c'è un muru
ca ni nega lu futuru
comu furmichi senza abbentu
chi carrianu lu furmentu
ammuttamu sulu cu li mani
suli, trasi culi mani
la negghia arrassi...
quannu spunta la matina
accarizzi l'acquazzina
e sta terra s'arruspigghia
e addiventa meravigghia
quantu pinzeri hannu circatu lu cori di la negghia
quanti vrazza hannu pruvatu ad abbattiri stu muru
quantu cori..
Этот текст прочитали 98 раз.