Κοσμογονία.
Πώς έγινε ο κόσμος, με τη σειρά.
Τι ήρθε πρώτα και τι μετά.
Από τ’ άχυρα βγήκαν οι ψύλλοι,
απ’ το τηλεγραφείο, οι στύλοι,
απ’ τους σκύλους, τα τσιμπούρια
κι από το Μάη, τα γαϊδούρια.
Απ’ τις στρατώνες, τα κωθώνια,
κι απ’ τις δούλες, τα λεμόνια,
οι μικροί, απ’ τους μεγάλους
και το ζαμανφού, από τους Γάλους.
Να σας πω θέλω ακόμα κάτι άλλο,
αλλά, το 'φαγε η Μαγδάλω.
Απ’ την Άνδρο, βγήκε η δούλα,
απ’ την Κρήτη, η φουφούλα,
απ’ του Ψυρρή, βγήκαν τα ζάρια
κι από την Πάτρα, το "τι χαμπάρια".
Απ’ το χημείο, βγήκαν οι νοθείες,
κι απ’ τις μυξοπαρθένες, οι Ευανθίες,
απ’ την Αμερική, βγήκαν οι μπρούκληδες
κι απ’ τους κουμπάρους, οι κερατουκληδες.
Να σας πω θέλω ακόμα κάτι άλλο,
αλλά, το 'φαγε η Μαγδάλω.
Από τη Σύρο, τα λουκουμάκια
κι απ’ το Ζάππειο, τα παγκάκια,
απ’ τους παπάδες, οι καλογέροι
κι απ’ το γουδί, το γουδοχέρι.
Απ’ το Δαφνί, βγήκε η μούρλα,
απ’ τις κοιλιές μας, τα ταμπούρλα,
απ’ το "Κύριε, ελέησον", βγήκε ο θρήσκος
κι απ’ τους επιτρόπους, εβγήκε ο δίσκος.
Να σου πω θέλω κι άλλα, ρε 'σύ μάγκα,
αλλά τα 'φαγε η μαρμάγκα.
Απ’ τη Βουλή, βγήκαν οι νόμοι
κι απ’ τους νόμους, οι αστυνόμοι,
απ’ το ρόδο, βγαίνει αγκάθι
κι απ’ τους γάμους, το πιλάφι.
Απ’ το μπουζούκι, βγήκε ο Λίβανος
κι απ’ τα βοτάνια, ο Απήγανος,
απ’ το νταή, το ζοριλίκι
και η Μαριώ, απ’ τη Σαλονίκη.
Να σου πω θέλω κι άλλα, ρε 'σύ μάγκα,
αλλά τα 'φαγε η μαρμάγκα.