Θέλω ν’ αλλάξουμε καρδιές
Την ξενιτιά να νιώσεις
Στην εξορία να βρεθείς
Μήπως και μετανιώσεις
Είσ’ ένας υφαντής φωτός
Με δάχτυλα νερένια
Στη λησμονιά σηματωρός
Να μ’ οδηγείς στα ξένα
Όλοι σε λένε έρωτα
Εγώ σε λέω κύμα
Και με τους χτύπους της καρδιάς
Εσύ ταιριάζεις ρίμα
Φαντάζομαι σε κι απορώ
Πως έχεις τέτοια χάρη
Του κύκνου δίνεις το χορό
Τον πόθο στο βαρκάρη
Εσύ ξανοίγεις τη ματιά
Εκείνη δεν σε βλέπει
Καρδιές ξοδεύεις στη φωτιά
Το χρόνο κάνεις λέπι
Στρόβιλο σέρνεις φωτεινό
Τρεμίζεις τη σελήνη
Και πριν λαλήσεις πετεινό
Η μοναξιά με πίνει
Είσ’ ένας υφαντής φωτός
Που πλέκει ηλιαχτίδες
Σώμα ονείρου και λωτός
Γίνου στις καταιγίδες
Βγάζεις στα μυθικά νερά
Όσους με φως θα στέψεις
Μάτια τους πλάθεις φωτερά
Προτού να τους ληστέψεις
Θέλω ν’ αλλάξουμε καρδιές
Κι εσύ να μαρτυρήσεις
Κι όσα ξενύχτια μου `δωσες
Μ’ αυτά κι εσύ να ζήσεις
Этот текст прочитали 354 раз.