Ώρα γλυκιά ώρα τρελή
ένα λουλούδι το φουστάνι στο χαλί
ώρα γλυκιά, ώρα τρελή
γίνε λουλούδι και γεράνι και πουλί
Μέσα απ’ το πουκάμισό σου μια βαθιά λαβωματιά
άσε με να τη φιλήσω μην πονέσεις πια
μέσα απ’ το παράπονό σου η πικρή μου η ματιά
άσε με να σ’ αγαπήσω να μην κλάψεις πια.
Σβήσε το φως, φέρ’ τη νυχτιά
να σεργιανίσω αγκαλιά με τη φωτιά:
δρόμος μακρύς, δρόμος χρυσός
έγινα βέργα, κύκλωσέ με σαν κισσός.