Σώθηκε το λάδι στο λυχνάρι,
σβήνει κι η ζωή σου, παλληκάρι.
Πάνω στα λουλούδια και στο Μάη
παίρνει ο θεός όποιον αγαπάει.
Σαν τη ραγισμένη την καμπάνα
κλαίει το βλαστάρι της η μάνα.
Κι οι γυναίκες απ’ τις γειτονιές
σπάζουν ανθισμένες βυσσινιές.
Πνίγηκε στη λίμνη το φεγγάρι,
τέλος στ’ όνειρό σου, παλληκάρι.
Πάνω στο λευκό προσκέφαλό σου
άγγελος φρουρός το χαμόγελό σου.
Этот текст прочитали 337 раз.