Πάλι ανοίγω στον κόσμο παράθυρο
και μια ανάσα στο αύριο περνά.
Μπρος μου ένα Αιγαίο γαλάζιο στο άπειρο
μ’ ένα σου γέλιο βαθιά να γυρνά.
Σ’ ένα μεθύσι όλα σ’ τα έδωσα
σώμα, ψυχή και την καρδιά,
και της ζωής μου το όνειρο το χρέωσα
φως μου, σ’ εκείνη τη βραδιά.
Σ’ ένα μεθύσι όλα σ’ τα έδωσα
φως μου, σ’ εκείνη τη βραδιά.
Άνεμοι μάγοι γυρνούν μες στα μάτια σου
και μεσοπέλαγα στήνουνε χορούς.
Γύρω σκορπάνε σαν χάντρες τα νιάτα σου
και ξεγελάνε τους ψεύτες καιρούς.