Αέρα που χορεύεις μες τα φυλλώματα
της άνοιξης γυρεύεις τα χίλια χρώματα
πλανιέσαι στον Ευράτη και στα υψώματα
μπαίνεις κρυφά το βράδυ μέσα στα σώματα.
Μια νύχτα σαν απόψε μαζί σου πάρε με
πώς να γενώ αέρας κι εμένα μάθε με
να τρέξω στο πλευρό του να μπω μες το κορμί
να παίξω στο λαιμό του κι αυτός να μη με δει
Και το πρωί θα φύγω σαν να`μουν όνειρο
που κράτησε για λίγο, σκόρπισε σαν φτερό.