Η μέρα πέφτει νυχτώνει και οι δρόμοι
φωτίζονται κι αλλάζουν χρώματα χλωμά
Απόψε είμαι μόνη κι αυτό που με λυτρώνει
με το όνειρο ανταμώνει και ζει σαν άρωμα
Άδεια φαρέτρα το μυαλό μου ταξιδεύει
κι αφήνει μες στην ρέμβη εικόνες σιωπής
Λύνω απόψε τη φωνή από τα μάτια σου
κρατώ στα χέρια μου τα χάδια σου σαν πετράδι τιμαλφή
Ταξίδι στον χρόνο κι η μοναξιά μου μόνο
αφήνει στο κορμί μου σημάδια ενοχής
Ντύνω στο ψέμα στολίδια ασημωμένα
χορός με τα χαμένα για μια καινούρια αρχή.