Φεγγάρι χωρίς λεπτοδείκτες
Οι νύχτες λευκές το κορμί σου ζητούν
Και όσα μου είπες γιατί μου τα είπες
Δεν ήξερες ότι τα λόγια περνούν;
Και σαν τρομαγμένα πουλιά ταξιδεύουν
Κι απόψε ξανά ζωντανεύουν, γιατί;
Γιατί, τόσα ψέματα γιατί;
Αγάπες κι αίματα, γιατί;
Εσύ θα με ψάχνεις σε σώματα ξένα
Απόψε για μένα κανένα γιατί.
Σημεία ζωής δε μου δίνεις
Αφήνεις να σφίγγει ολοένα ο κλοιός
Ο μαύρος ιστός μιας αράχνης ευθύνης
Με κρίνεις συνέχεια λες κι είσαι θεός
Δεν ήσουν δεν είσαι, ποτέ δε θα γίνεις
Στη σκόνη σου μέσα θα σβήνεις γιατί…