Λίγα δένδρα λίγα σπίτια κι ένας άδειος ουρανός
Ήταν όλος μας ο κόσμος ήταν όλο μας το βιος
Το κανάτι στο περβάζι το πηγάδι στην αυλή
Το κουράγιο της μητέρας του πατέρα η συμβουλή
Με το κρύο με το χιόνι με το δάκρυ στην καρδιά
Περιμέναμε τον ήλιο και την πρώιμη σοδειά
Το ψωμάκι μετρημένο το προσφάι λιγοστό
Και στη γη την πρώτη μάνα το μεγάλο ευχαριστώ
Αυτή ήταν η ζωή μας κι όχι άλλη
Μικρή και ταπεινή μα και μεγάλη
Κι αν κάποτε μας πίκρανε – χαλάλι
Αυτή ήταν η ζωή μας κι όχι άλλη