Από Σαββάτο Κυριακή
κι από Δευτέρα Τρίτη
εγώ στο εργοστάσιο
και συ στο άδειο σπίτι.
Στον Πειραιά στα φορτηγά
στο Λαύριο εργάτης
σε βλέπω μόνο μια φορά
απόγευμα Τετάρτης.
Το μοναχό φουστάνι σου
τρύπησε κι όλο λιώνει
όπως τρυπάνε την καρδιά
τα βάσανα κι οι πόνοι.
Κάθε πρωί ο ουρανός
αλλάζει κι άλλο χρώμα
μα η ζωή για μας τους δυο
δεν άλλαξε ακόμα.
Этот текст прочитали 335 раз.