Το Σαββατόβραδο μπροστά στη στάση
η άσφαλτος βάφτηκε με αίμα
Ένα αυτοκίνητο είχε προσπεράσει
αντίθετα στο ρεύμα
Ποια μοίρα παίζει αυτό το παιχνίδι
εκείνη παίρνει, εκείνη δίνει
αδίστακτη άραγε θα μείνει
σε ένα λάθος σου μικρό
Το Σαββατόβραδο στη λεωφόρο
είδα το σώμα σου κενό
συντρίμμια γύρω σου στο χώρο
δίπλα σου πλήθος σιωπηλό
Ποιος είναι αυτός που σε αγγίζει
ποια είναι εκείνη που δακρύζει
και μόνο αυτή η στιγμή αξίζει
για να γυρίσεις πίσω
Ξημέρωμα της Κυριακής κοιμόμουν
το μεσημέρι που ξυπνούσα
πάλι έναν άγνωστο θυμόμουν
πρώτη φορά τον συναντούσα
Πρώτη φορά και τελευταία
Этот текст прочитали 282 раз.