Να ’μουν μιαν ώρα στο χωριό
να δω τον κατσιφόρα
γιαβάς γιαβάς
να δω τον κατσιφόρα
δεν μ’ αγαπάς
ν’ακούσω και τσ’ αφροκοπιάς
ότι να πιάνει η μπόρα
γιαβάς γιαβάς
να δω τον κατσιφόρα
δεν μ’ αγαπάς.
Στο τζάκι μας να κάθουμου
και όξω να χιονίζει
γιαβάς γιαβάς
και όξω να χιονίζει
δε μ’ αγαπάς
γιατί εσένα η χιονιά
πάντοτε μου θυμίζει.
γιαβάς γιαβάς
και όξω να χιονίζει
δε μ’ αγαπάς.