Η βροχερή η Κυριακή
με βρίσκει σε μιαν άκρη
να κλαίω την αγάπη μας
με πικραμένο δάκρυ.
Έτσι ήτανε γραμμένο,
εσύ πήρες τον δρόμο σου
κι εγώ σε περιμένω.
Στην βροχερή την Κυριακή
δεν είμαι τώρα μόνος
είναι η θλίψη πλάι μου
και συντροφιά μου ο πόνος μου.
Έτσι ήτανε γραμμένο,
εσύ πήρες τον δρόμο σου
κι εγώ σε περιμένω.
Η βροχερή η Κυριακή
με φέρνει σ’ άλλα χρόνια
στον πόνο που με τριγυρνά
ζητώ λίγη συμπόνια.