Στο παγερό ξημέρωμα
πικρός βοριάς με δέρνει
το δέντρο που εφύτεψες,
το δέντρο που εφύτεψες
θ’ αρχίσει πια να γέρνει
Εσύ μου λες πως μ’ αγαπάς
μα πως να σ’ αγαπήσω
δεν έχω μάτια να κοιτώ,
δεν έχω χέρια να κρατώ
και χείλια να φιλήσω,
δεν έχω μάτια να κοιτώ,
δεν έχω χέρια να κρατώ
και χείλια να φιλήσω
Μη ξενυχτάς στην πόρτα μου
μη χάνεις τον καιρό σου
κάπου και συ αγόρι μου,
κάπου και συ αγόρι μου
θα βρεις τον άνθρωπό σου
Εσύ μου λες πως μ’ αγαπάς
μα πως να σ’ αγαπήσω
δεν έχω μάτια να κοιτώ,
δεν έχω χέρια να κρατώ
και χείλια να φιλήσω,
δεν έχω μάτια να κοιτώ,
δεν έχω χέρια να κρατώ
και χείλια να φιλήσω