Δε πιστεύω κανέναν
κι όλοι αυτοί μου τη σπάνε
από τότε που έχασα εσένα
όλα στραβά μου πάνε
Δε πιστεύω κανένα
κι όλα μοιάζουν με θλίψη
δεν περίμενα τόσο πολύ
εσύ να μου’χεις λείψει
Φταις το χωρισμό διαλέγεις
μακριά μου φεύγεις
κάνεις πάντα αυτό που θες
Φταις τη μοναξιά προτείνεις
κι αυστηρά με κρίνεις
δωσ’μου κάτι να πιαστώ
Πώς παίζεις έτσι το κρυφτό
τα μάτια μου τα δένεις
ποτέ να μη σε βρω
Δε γουστάρω κανέναν
η ζωή μου είναι άδεια
τι κι αν ζω μεσ’της πόλης τα φώτα
εγώ κοιτώ σκοτάδια
Φταις το χωρισμό διαλέγεις
μακριά μου φεύγεις
κάνεις πάντα αυτό που θες
Φταις τη μοναξιά προτείνεις
κι αυστηρά με κρίνεις
δωσ’μου κάτι να πιαστώ
Πώς παίζεις έτσι το κρυφτό
τα μάτια μου τα δένεις
ποτέ να μη σε βρω