Mientje zat bedroefd te staren, met een traantje in haar oog
Naar de mooie sterrenhemel en de lichtjes daar omhoog
't Heerlijk Kerstfeest was gekomen
En je zag de groene bomen
Met de kaarsjes overal
Maar bij haar was niemendal
refrain:
Kerstklokken luiden in de avondstond
Met hun bronzen stemmen plechtig in 't rond
't Was of daar een engel in de stille nacht
Weer de blijde boodschap aan de mensen bracht
Vader had de laatste maanden weer geen werk op de fabriek
En haar goede lieve moeder lag al weken ernstig ziek
Mientje zat een poos te zinnen
En toen schoot haar iets te binnen
Als zij een zo'n ster bezat
Was er thuis een hele schat
refrain
Mientje sloop toen zacht naar buiten, naar de grote stille hei
Maar de mooie zilv'ren sterren kwamen maar niet dichterbij
Door de winterkou bevangen
Vond men 't kind met bleke wangen
't Was als zocht haar stervend oog
Nog de sterren daar omhoog