verse1:
gün geçer, gözlerim hep bugünlerde yaşlıdır
bil yeter, sen gülersen kışım bana bahardır
deniz durgun, lodosla eser günün tonları
göçer ömür gider şimdi ssağın solun aynı mı
tek bir laf ve tek bir hamle al kalem ve yaz beni
yaptığım rap cemalim ve tekmeledim gafleti
anlatırdım dinleseydin, esen yeller aldı seni
gidişinle huzursuzum yalnızlığım sevgili
saçlarımda cereyan eder bütün sızılarım
oyalar beni günlerce aşka geç kalışlarım
öfkem ve dertlerim hep birbiriyle çarpışır
yanar yürek kavrulur ve pin parçaya ayrışır
konuştum, anlatmak için her dostuma bağırdım
son bir kaç gün içinde de kaç derdime ulaştım
en sonunda işittiğim yar sözüyle dağıldım
ve susmaktan başka çarem olmadığını anladım
nakarat x2:
baştan başlasa dünya, ömrüm takvime küskün
çıkmaz sokaklarında ağlamaktan bıktım
baştan başladım aşka, kalbim içinde tek sen
çıkmaz sokaklarında yaşamaktan bıktım
verse2:
devirdim karşımdaki onca zorla engeli
ve sevindim umutlarım siyahlarımla dengeli
duvarlarından nur akar yüzünde cila kir
oluklarımız çifttir biri nur ve biri kir
beynimi dağıttım bugün tek kurşunla öylece
mektup yazdım kanlı elle geride kalan herkese
arzularda yoldan çıkar isteksizim böylece
yazdım adını usanmadım sayıkladım her gece