elveda sana dargınlığım vaarr
cinayetle katledildi sevdiğim bu manzara
fısıldanan kulağımda gereksiz bi tantana
bak gözümde iflas rüyalarıma saklan
sinirlerimi parçalıyor damarlarıma basman
ve hoşçakalın tesiriyle hissiyatı boğdum
düştü hayat gözlerimden metanetimi kovdum
böyle yağdı sonbaharın bulutları da üstüme
en uzaklara yolladım da duygularımı sürgüne
yağmurlarda ıslanıp ben kayıplarımı aradım
savaş çıkıp çarpışınca dostlarımı tanıdım
yangınların külünden de inşa ettiğim hayali
sahte duygu darbesiyle yıkıp gittim başım dik
şimdi elde bir fotoğraf
cepte kalan hayaller
ve aynada kendi yüzüne bakamayan bir adam..
ellerimde sorular
infaz et eşgalim iflas
nakarat :
gölgem masum
başımı aldım ben ellerimin arasına
yol sonuna kendim vardım ben ,
aklımda birçok artık var
üşüyorum sözlerin beni kırdıkça
ateşimi kendim yaktım ben
çok sıkıldım inan ki bıktım artık
benim attığım bütün adımlarım fiyaskoyla sonuçlandı
silik kaldı yazdıklarım sabrım öldü
şansım döndü sandım lakin anlamadan başım döndü
dümenlerim kırık bak maddiyatta halim mat
konu derin anlamazsan gel hayata böyle bak
bitti bütün kozlarım da sanki artık sonum bu
kanayan diz kapaklarım yoketmişti huzuru
gel ve kaldır beni varsa bir gramcık merhamet
bağır sevgi sözlerini gel dilinle merhem et
benim orkestram tek ve şarkılarım hüzünlü
sen ve senden kalanlar dolduruyor günlüğü