Κινούνε τρεις φίλοι
και πέρα τραβούν
στο Ρήνο να πάνε,
κρασάκι να πιούν.
Την πρώτη ταβέρνα
θυμούνται ξανά
που η όμορφη κόρη
με χάρη κερνά.
Αν έχεις ακόμη
κρασάκι καλό,
για στείλ’ την κοπέλα
να φέρει κι εδώ.
Κρασάκι σας δίνω
μα η κόρη η καλή,
χλωμή στο κρεβάτι
κοιμάται νεκρή.
Ανοίγουν την πόρτα
το πέπλο τραβούν,
στη μαύρη την κάσα
την κόρη φιλούν.
Εσένα αγαπούσα
τον πρώτο καιρό
και σένα για πάντα
πιστά θ’ αγαπώ.
Этот текст прочитали 287 раз.