Η αγάπη γεννιέται σε άγνωστα μέρη
κανένας δεν ξέρει τον δρόμο να βρει
η αγάπη ριζώνει σε κόκκινο χώμα
κι αν βρεις άλλο χρώμα δε θα `ναι εκεί.
Γιατί η αγάπη πατρίδα δεν έχει
και όποιος αντέχει κοντά της να ζει
πιστός περιμένει σε άγονα μέρη
μαζί της κοιμάται ξυπνάνε μαζί.
Η αγάπη γυρνάει σε άδειες πλατείες
σε μοβ συνοικίες σε γκρίζους σταθμούς
συχνά ζητιανεύει σε βρώμικους δρόμους
τους άγραφους νόμους κρατάει ζωντανούς.
Γιατί η αγάπη στις μπόρες αντέχει
κι αν γύρω της βρέχει απλώνει φτερά
ψηλά να σε πάρει στου ήλιου τα μέρη
γλυκό μεσημέρι σε κρύα καρδιά.
Η αγάπη γερνάει σε μάτια θλιμμένα
και ψάχνει ένα ψέμα να νιώσει παιδί,
το τέλος που φτάνει φθινόπωρο μοιάζει
τις μάσκες αλλάζει χωρίς ενοχή
Γιατί η αγάπη σαν όνειρο σβήνει
και πίσω αφήνει μια γεύση πικρή
χωρίς ένα δάκρυ τον πόνο σκεπάζει
κι αυτή δοκιμάζει το ξένο φιλί
Этот текст прочитали 318 раз.