Ποια μοίρα και πιο ριζικό
τα χέρια μου έχει δέσει
και όλη η περηφάνια μου
στα πόδια σου έχει πέσει.
Ποιος είσαι εσύ που με κρατάς
και δεν μπορώ να φύγω
και την αλήθεια μ’ έμαθες
στα στήθια μου να πνίγω.
Θα βρω διέξοδο να φύγω
κι όσο πιο μακριά μπορώ θα πάω.
Θέλω να ζήσω σ’ ένα κόσμο
χωρίς φραγμούς να αγαπάω.
Ποια μοίρα και πιο ριζικό
κοντά σου μ’ έχει φέρει
κι είναι η αγάπη σου φωτιά
και ο καημός μαχαίρι.
Ποιος είσαι εσύ που χώρισες
απ’ την καρδιά το σώμα
και την αλμύρα των ματιών
μου άφησες στο στόμα.
Θα βρω διέξοδο να φύγω
κι όσο πιο μακριά μπορώ θα πάω.
Θέλω να ζήσω σ’ ένα κόσμο
χωρίς φραγμούς να αγαπάω.