Βρέχει ξανά και εσύ δεν έρχεσαι
στην μοναξιά να ζω πως δέχεσαι
και ούτε φωνή ούτε ένα μήνυμα
και είναι η βροχή του τέλους μου η αρχή.
Βρέχει ξανά και εσύ δεν έρχεσαι,
στην μοναξιά να ζω πως δέχεσαι.
Στο διπλανό το σπίτι βήματα
λόγια γλυκά ζεστά φιλήματα
και η βροχή χτυπάει το τζάμι μου
Και λέει θαρρείς πως δε θα ξαναρθείς,
Στο διπλανό το σπίτι βήματα
λόγια γλυκά ζεστά φιλήματα.
Βρέχει ξανά κι όλα πλημμύρησαν
κι όσοι αγαπούν στα σπίτια γύρισαν.
Μόνο εσύ δε με θυμήθηκες
για να μου πεις πως δε θα ξαναρθείς.
Βρέχει ξανά κιόλα πλημμύρησαν
κι όσοι αγαπούν στα σπίτια γύρισαν.
Μόνο εσύ δε με θυμήθηκες
για να μου πεις πως δε θα ξαναρθείς.
Βρέχει ξανά κι όλα πλημμύρησαν
κι όσοι αγαπούν στα σπίτια γύρισαν.