Έπεσε στη θάλασσα τ’ αργυρό φεγγάρι
κι έσκυψαν δυο γλάροι να το δουν,
φάνηκες, αγάπη μου, μόνη στ’ ακρογιάλι
και τ’ αηδόνια πάλι τραγουδούν.
Έπιασα στα δυο μου χέρια το θαλασσινό νερό
κι άναψα ψηλά τ’ αστέρια να σε καρτερώ, να σε καρτερώ
κι άναψα ψηλά τ’ αστέρια να σε καρτερώ, να σε καρτερώ.
Μην αργείς, αγάπη μου, κι άλλος θα σε πάρει
κι έτσι, το φεγγάρι δεν θα βγει
θα σωπάσει η θάλασσα, θα χαθεί το αηδόνι
και θα μείνεις μόνη την αυγή.
Έπιασα στα δυο μου χέρια το θαλασσινό νερό
κι άναψα ψηλά τ’ αστέρια να σε καρτερώ, να σε καρτερώ
κι άναψα ψηλά τ’ αστέρια να σε καρτερώ, να σε καρτερώ.