Τα κρύα βράδια που με ξέχναγε η ζωή
ποτέ δε σ’ είχα κι όμως τόσο σε ζητούσα
κοιμόσουν με ήσυχη συνείδηση εσύ
κι εγώ απ’ το πλην ως το μηδέν ακροβατούσα.
Δε με κατάλαβες και σ’ αγαπούσα
φωτιά μου άναβες δροσιά ζητούσα,
δε με κατάλαβες για αυτό λυπάμαι
ίχνος δε μ’ άφησες για να θυμάμαι.
Δε με κατάλαβες.
Ότι είχα κάνει δεν εκτίμησες ποτέ
πάντα μονόπλευρα μετρούσες τη ζωή σου
ήσουν κοντά σου στις πιο δύσκολες στιγμές
ο έρωτας μου ήταν για σένα η δύναμη σου.
Δε με κατάλαβες και σ’ αγαπούσα
φωτιά μου άναβες δροσιά ζητούσα,
δε με κατάλαβες για αυτό λυπάμαι
ίχνος δε μ’ άφησες για να θυμάμαι.
Δε με κατάλαβες.