Λεωνίδας Μαράντης - Ανεξίτηλο χρώμα Тексты

Στους δρόμους τριγυρνώ
Με οδηγό τη φωνή σου
Περνώ από τα στενά
Που ήμουν τότε μαζί σου

Σειρήνες στο μυαλό
Τα δικά σου τα λόγια
Στο παρελθόν γυρνώ
Και σταματώ τα ρολόγια

Κι όσα ψιθύρισα σε σένα κρυφά
Στην άμμο τα άφησε να μείνουμε χνάρια
Το ίδιο κύμα που σε πήρε μακριά
Πάνω τους κάηκε να σβήνει τα βράδια

Κι όσα μου είπες λίγο πριν την αυγή
Μέσα μου γράφτηκαν για πόσο ακόμα
Θα κρατά, το ανεξίτηλο χρώμα
Θα κρατά, το ανεξίτηλο χρώμα

Σε ξαναφέρνω εδώ
σε ρωτώ που είχα φταίξει
στα σκοτεινά γυρνώ
μα σε λίγο θα φέξει
Άλλη μια νύχτα που
κρύφτηκα στη σκιά σου
τα μάτια έκλεισα
κι έγειρα στη πλευρά σου

Κι όσα ψιθύρισα σε σένα κρυφά
Στην άμμο τα άφησε να μείνουμε χνάρια
Το ίδιο κύμα που σε πήρε μακριά
Πάνω τους κάηκε να σβήνει τα βράδια

Κι όσα μου είπες λίγο πριν την αυγή
Μέσα μου γράφτηκαν για πόσο ακόμα
Θα κρατά, το ανεξίτηλο χρώμα
Θα κρατά, το ανεξίτηλο χρώμα
Этот текст прочитали 299 раз.