Στον ουρανό της ομορφιάς σου βρήκα θησαυρό
Μέσα στη ζέστη της ματιάς σου μπήκα να κρυφτώ
Πόσες φορές σ’ είχα δει μεσ’ τη νύχτα...
Πόσες φορές σ’ είχα βρει στου ονείρου τα δίχτυα...
Στα μονοπάτια της καρδιάς σου χάθηκα καιρό
Στ’ άδεια πηγάδια της χαράς σου άδειαζα νερό
Μοίρασα το ένα στα δυο στα χάρισα όλα
Κι έμεινα φύλλο φτερό στου εγώ σου τη μπόρα...
Ψυχή δεν αγοράζεις, μα ψυχή πουλάς
Παλάτια γυάλινα χτίζεις, κλαις όταν τα σπας
Μέλι και γάλα στάζεις μόνο όταν ζητάς
Τα ίδια όταν βρεις μπροστά σου, τότε ίσως...
Τότε ίσως... Τότε ίσως μάθεις ν’ αγαπάς
Όταν πια άλλαξε ο θεός σου, κρύωσε η φωτιά
Μ’ έπνιξες στο παράπονο σου, άλλαξες πανιά
Δώρισες ξένη φωλιά σ’ άγνωστα χέρια,
Φόρτωσες χρέη βαριά στου αύριο τ’ αστέρια
Ψυχή δεν αγοράζεις, μα ψυχή πουλάς
Παλάτια γυάλινα χτίζεις, κλαις όταν τα σπας
Μέλι και γάλα στάζεις μόνο όταν ζητάς
Τα ίδια όταν βρεις μπροστά σου, τότε ίσως...
Τότε ίσως...Τότε ίσως μάθεις ν’ αγαπάς