Στην αμμουδιά με πάνε
του πόνου βήματα
που νά `σαι έρωτά μου
ρωτώ τα κύματα.
Μάτια μου μελαγχολικά
πες μου που νά `στε τελικά.
Στη θάλασσα αγναντεύω
καράβια στ’ ανοιχτά
κι όλο σε συλλογιέμαι
αγάπη μου γλυκιά.
Που νά `σαι ξεχασμένο
κι εγώ σε καρτερώ
τη μοναξιά μου άλλο
ν’ αντέξω δεν μπορώ.
Παράπονα σου κάνω
χιλιάδες θάλασσα
κι εκείνο π’ αγαπούσα
σου το χαλάλισα.
Этот текст прочитали 263 раз.