Δέκα γραμμάρια χασίς
και πέντε μιας αναπνοής
αρκούν για πάντα να κλειστείς
στο κρατητήριο.
Σκέψου την Κάλλας σε μιαν άρια
φτάνει τα τέσσερα γραμμάρια
γιατί αυτά μοιάζουν τροπάρια
σε κομμωτήριο.
Δέκα γραμμάρια χαράς
είναι τα ρούχα που φοράς
κι είσαι στο τέλος της σειράς
φτωχός κι ασήμαντος.
Να με ακούς όταν χρυπώ
σε διάλεξα να σ’ αγαπώ
μοιραίος να ισορροπώ
ενός προβλήματος.
Δέκα γραμμάρια ζωής
σου `δίναν τράτο για να ζεις
κι ύστερα για να ψευτοζείς
τρώγοντας χρώματα
Δεν είχες τρόπους να κρυφτείς
ν’ ανοίξεις τρύπες μες στη γης
στο τέλος να εξαφανιστείς
με δέκα ονόματα.
Δεν ήσουν έμπορος ματσό
για να γλιτώσεις στο λεπτό
μήτε τεκνό λίγο λατσό
με βεβαιότητα.
Σπίτι, δουλειά και χαβαλές
και συντροφιά μ’ άλλες φυλές
μ’ αυτές που διάλεξες να κλαις
την ανθρωπότητα.
Δέκα γραμμάρια χασίς
σχέση δεν είχατε εσείς
με χειροπέδες στη στενή
άναψες θαύματα.
Φωτιά να κάψεις μια ζωή
ήρθε κι η Πυροσβεστική
πολύ αργά και βιαστική
για τέτοια πλάσματα.
Πτολεμαϊδα μακρινή
μόνο στο χάρτη σ’ έχω δει
κάτσαμε όλοι στο σκαμνί
και γνωριστήκαμε.
Φωτιές ανάβουν στα κελιά
για κάποια κακοκεφαλιά
κι έγινε ο κόσμος μια θηλιά
και συστηθήκαμε.
Εγκαύματα καθολικά
σαν τατουάζ φανταστικά
ήτανε δώρα μαγικά
απ’ τους αγγέλους σου.
Ας μη σε γνώρισα λοιπόν
κρατώ από σένα το παρόν
σαν ευλογία των Θεών
κι ίσως του γέλιου σου.