Τα μάθια μου απ’ την αγρυπνιά
κοντεύει να τα χάσω
μήτε μπορώ να σ’ αρνηθώ
μήτε να σου ξεχάσω.
Γιάιντα φεγγάρι μου λαμπρό
τη λάμψη σου αρνείσαι
και στο σκοτίδι του βουνού
φωθιά για μένα είσαι.
Φεγγάρι μου λαμπρότατο
φέγγε μου να περάσω
να πα’ να βρω την αγαπώ
να παίξω να γελάσω.