Πώς μπόρεσες να βάλεις μέλι στο φαρμάκι
όλα να τα νοθεύεις και να με ξεγελάς
και μια ζωή φιλιά δικά μου να μαζεύεις
άλλοθι να γυρεύεις κι αλλού να τα πουλάς.
Και δεν είναι εύκολο να σ`αναπληρώσω
τι μπορώ να δώσω, τι μ`άφησες εσύ
όσο ζει ο άνθρωπος όλα τα μαθαίνει
στο τέλος όμως μένει με την καρδιά μισή.
Πώς μπόρεσες κρυφά να μπαίνεις στο μυαλό μου
σκέψεις να μου κλέβεις κι ωραία να μιλάς
και μια ζωή να παίρνεις, δίχως να ξοδεύεις
όνειρα να νοθεύεις και να τα ξεπουλάς.