Μαυρομάτα μου με βλέπεις και γελάς
και τα παλάτια που μου έταζες χαλάς πάνω στην άμμο
σαν τον ζητιάνο των φιλιών σου τη φωτιά
ζητάει η καρδιά μου και τα χάνω
κι αν στα δίχτυα μου που ρίχνω δε σε πιάνω
θα ρίξω άγκυρα στο όχι απάνω
και θα καπνίσω με τον έρωτα τσιγάρο
για να βλέπει εμένα φάρο
η τρελή σου η άστατη καρδιά.
Για χατήρι σου κάνω το φεγγάρι ασημένιο φίνο αραμπά
τσάρκα να σε πάω απ`τ`αστέρια πιο ψηλά.
Μαυρομάτα μου που το`βαλες σκοπό
να μου το σβήσεις τ`αναμμένο σ`αγαπώ, να γίνει δάκρυ
κι απ`τον παράδεισο μια νύχτα με πετάς
να βρω αλλού κι αλλιώς την άκρη.
Μα να ξέρεις πως νικάει ό,τι επιμένει
κι απ`το Φάληρο στη Βουλιαγμένη
με την καρδιά μου απαράλλακτα να μοιάζει
Κυριακή συννεφιασμένη,
θα σου κλέψω πάλι την καρδιά.
Για χατήρι σου κάνω το φεγγάρι ασημένιο φίνο απαμπά
τσάρκα να σε πάω απ`τ`αστέρια πιο ψηλά.
(Τους στίχους από τα δύο κουπλέ τους έχει γράψει η Λίνα Νικολακοπούλου
τον Φεβρουάριο του 2007)