Έπεφτε σιγά σιγά το βράδυ
είχε σταματήσει η βροχή
έκλεινε του κύκλου η σελίδα
κι ήτανε η σάλα φωτεινή
Άνοιξα της μοίρα μου την πόρτα
κι ύστερα με κοίταξες κι εσύ
Άπλωσα το χέρι
Φάνηκε εν’ αστέρι
σου `δωσα φιλί
και τα πονεμένα απ’ τα περασμένα
έγιναν γιορτή
Ήταν όλοι αποφασισμένοι
Είχανε οι ρόλοι μοιραστεί
μα κανείς δεν είχε λογαριάσει
τη δική μου την επιστροφή
Άνοιξα της μοίρα μου την πόρτα
κι ύστερα με κοίταξες κι εσύ
Этот текст прочитали 449 раз.