Μάγισσα μοίρα μ’ έχει διαλέξει,
μου έγραψε στο χέρι,
θα’ ναι ο έρωτας φωτιά,
θ’ ανάψει, θα χαθεί.
Πλάσμα χρυσόμαλλο, στοιχειό,
με μπακιρένιο σώμα,
όταν χορέψει θα σε μαγέψει,
Κίρκη της ερημιάς.
Πάρε της μοίρας τα κλειδιά, σύρε το χορό,
βάλε στα πόδια σου φωτιά κι ουρανός θα `ρθώ,
να σου χαρίσω φυλακτό, να το φοράς
κι όταν θα γίνεις άνεμος, θα με σεργιανάς.
Μάγισσα μοίρα έχει μαντέψει,
το στόμα της μαχαίρι,
θα `ρθει σαν θάλασσα πλατιά,
σαν κύμα θα χαθεί.
Θα βρει ο νιος την ερημιά,
θα κλάψει την αγάπη,
όμως στης μοίρας το κάστρο μπαίνω
και κλέβω τα κλειδιά.
Πάρε της μοίρας τα κλειδιά, σύρε το χορό,
βάλε στα πόδια σου φωτιά κι ουρανός θα `ρθώ,
να σου χαρίσω φυλακτό, να το φοράς
κι όταν θα γίνεις άνεμος, θα με σεργιανάς,
να σου χαρίσω φυλακτό, να το φοράς
κι όταν θα γίνεις άνεμος, θα με σεργιανάς
θα με σεργιανάς, θα με σεργιανάς.