Της κορμάρας σου ο μύθος
μου χαλάρωσε το ήθος
και δεν έχω πια αρχές
δισταγμούς και ενοχές.
Όταν σε έπλασε ο θεός
είχε μεγάλα κέφια
μπουζούκια κελαϊδάγανε
κι αγγέλοι παίζαν ντέφια.
Αχ και να `χα, χίλια μάτια
να κοιτούνε εσένα καλέ
να χορεύεις τσιφτετέλι
και να μη τον θέλουνε.
Σε θέλω, σε θέλω, σε θέλω
τρελαίνομαι.
Σε θέλω, σε θέλω, πεθαίνω,
σε θέλω τρελαίνομαι.
Της κορμάρας σου ο μύθος
και το θαυμαστό το πλήθος
μ’ έχουν βάλει στην ουρά
για να πάρω μια σειρά.
Όταν σε έπλασε ο θεός
έσπασε το καλούπι
να με τρελάνεις σ’ έστειλε
πάνω στη γη ετούτη.
Αχ και να `χα, χίλια μάτια
να κοιτούνε εσένα καλέ
να χορεύεις τσιφτετέλι
και να μη τον θέλουνε.
Σε θέλω, σε θέλω, σε θέλω
τρελαίνομαι.
Σε θέλω, σε θέλω, πεθαίνω,
σε θέλω τρελαίνομαι.