Ούτ’ ένας φίλος αυτό το βράδυ
ούτ’ ένας άνθρωπος περνά
που είμαι μόνος μου εγώ κι ο πόνος μου
κι η μοναξιά μου με γερνά,
που είμαι μόνος μου εγώ κι ο πόνος μου
κι η μοναξιά μου με γερνά.
Ούτ’ ένα γέλιο, ούτε δυο λόγια
ούτ’ ένα χάδι που μπορεί
λίγο να ξεχαστώ, απόψε δε βαστώ,
είναι η νύχτα φοβερή,
λίγο να ξεχαστώ, απόψε δε βαστώ,
είναι η νύχτα φοβερή.
Ούτε κι εκείνη που έχει φύγει
δε με θυμάται, δεν περνά,
που είμαι μόνος μου εγώ κι ο πόνος μου
κι η μοναξιά μου με γερνά,
που είμαι μόνος μου εγώ κι ο πόνος μου
κι η μοναξιά μου με γερνά.