Γεννήθηκα στα Μέθανα
δεν πέθανα
η μάνα μου ήταν χρόνια εκεί δασκάλα
στη Σκάλα
εφτά χρονών μικρός ανέβηκα
δεν πέθανα
εφτά χρονών μικρός ανέβηκα
δε θα γίνω σαν τ’ αγόρια τ’ άλλα.
Κι αυτά που σού `λεγα παλιά
θα γίνω και θα κάνω
ξέχνα τα, είμαι υπάλληλος
και τρέχω και δε φτάνω.
Το γιασεμί το μύρισα
δε γύρισα
τ’ αστέρι μου το φόρτωσα στο τρένο
το φρένο
το φρένο δεν το πάτησα
και τ’ όνειρο
σκοτώθηκε και τώρα ζω με ξένο.