Μεσ’ τα σύννεφα με πνίγεις
και τον ήλιο να μου κρύβεις
δεν μ’ αξίζει έτσι πια να ζω
Άσε με να καταφέρω
να φωνάζω δε σε ξέρω
και μια αγάπη δίδυμη να βρω
Άσε καλύτερα
μάτια να ψάξω άλλα
που να μου μοιάζουν άσε
ήμουν μια χίμαιρα
ήσουν απλά μια στάλα
τι να μου κάνει άσε
σου `χω χαρίσει πολλά
πάρ’ τα και να σαι καλά
μα άσε καλύτερα, άσε να φύγω μακριά
Είχα όνειρα μεγάλα
κι εσύ τα κανες ψιχάλα
μια μάχη άνιση πικρή
Άσε με να γίνω τώρα
μια άγνωστη σου χώρα
και δε θα με βρίσκεις πια εσύ