Τα μάτια μου δεν κλείνω
ο ύπνος μη με πάρει
γιατί στα όνειρά μου
δεν θέλω να’ρθεις πάλι
Τα χείλη δεν ανοίγω
μην πω το όνομά σου
κι ότι άγγιξες θα πλύνω
να φύγει το άρωμά σου
Μα είναι κάτι που έχει μείνει
και να σε βγάλω απ’τη ζωή μου
δεν μ’αφήνει
Δεν είναι από χαρτί για να το κάψω
δεν είναι από γυαλί για να το σπάσω
δεν είναι ένα γράμμα να το σκίσω
δεν είναι ένα δάκρυ να σκουπίσω
μα είναι η καρδιά που με ρωτά
μακριά σου πώς θα ζήσω
Την πόρτα δεν ανοίγω
μην έρθει η σκιά σου
τον ήλιο δεν κοιτάω
μην νιώσω τη ματιά σου
Τραγούδια δεν ακούω
που ακούγαμε οι δυο μας
και θέλω να ξεχάσω
το κάθε τι δικό μας
Μα είναι κάτι που έχει μείνει
και να σε βγάλω απ’τη ζωή μου
δεν μ’αφήνει
Δεν είναι από χαρτί για να το κάψω
δεν είναι από γυαλί για να το σπάσω
δεν είναι ένα γράμμα να το σκίσω
δεν είναι ένα δάκρυ να σκουπίσω
μα είναι η καρδιά που με ρωτά
μακριά σου πώς θα ζήσω