Τα χέρια μου κρατάς και ανεβαίνω
ούτε να λυπηθώ δεν προλαβαίνω.
Την νύχτα μου μπορείς και κάνεις μέρα,
στο όνειρο με πας και παραπέρα.
Για σένα πάντοτε θα ζω
πες μου που θες να ορκιστώ,
πες μου που θες να ορκιστώ
για σένα πάντοτε θα ζω,
πως μια ζωή θα σε φορώ
σαν σταυρουδάκι φυλαχτό
εκεί που λέω πως ίσως κάτι έχει αλλάξει
εσύ την λέξη σ’ αγαπώ την κάνεις πράξη.
Το όνομά μου λες κι αγάπη τρέχει,
σαν ξάγρυπνος φρουρός για μας αντέχει
και εκεί που το πικρό ζητάει θέση
μια λέξη σου γλυκιά θα το αναιρέσει.